In de vorige blog heb ik beschreven welke stap je kunt ondernemen als het even niet lekker loopt met jouw kind. Als je wilt achterhalen waarmee het zit. Hierin is beschrevendat de eerste stap is dat je gaat kijken of hij het recht heeft gekregen wat hij heeft over jou. Immers iedere kudde heeft zijn eigen hoeder en jij bent de hoeder over jouw kinderen en gezin. Hierbij is het dus van belang dat jij ze hun rechten geeft. Lees verder..
http://www.qurratacoaching.nl/uncategorized/rechten-van-jouw-kudde/
In deze blog ga ik in shaa Allah beschrijven wat je als tweede stap zou kunnen doen om te achterhalen waar jouw kind mee zit.
In deze stap gaan we kijken naar het gezinsleven. Ik ben er van overtuigd dat het belangrijkste is bij het kijken naar problemen is dat je eerst je hand in je eigen boezem steken. De reden waarom ik het belangrijk vind om eerst bij jezelf te kijken is omdat de oorzaak dan buiten het kind om is. En vaak bij inzicht en verbetering het al beter kan gaan met het kind zonder het kind erop aan te kijken.
In het gezinsleven is het van belang te kijken of er iets aan de hand is. Met broertjes, zusjes, vader of moeder. Is er iets voorgevallen waar het kind van slag van zou kunnen zijn geraakt? Spelen er zich dingen af die hij of zij spannend of vervelend vind? Ruzie, verhuizing, kind op komst, scheiding etc.
Een kind neemt alles waar wat er gebeurt en in de meeste gevallen kan het er niet over praten. Tenminste niet direct. Dit is afhankelijk of er in het gezin gemakkelijk wordt gepraat over moeilijk dingen. Hoe is de gesprekscultuur in het gezin? Ook is het afhankelijk of het nog een gevoelig onderwerp is of wellicht nog vers en geen ruimte voelt om het te benoemen
Het kan maar zo zijn dat er niet over gepraat wordt en misschien overgewaaid is, maar het kind er nog wel mee zit. In dit geval is het mogelijk dat het zich uit in bepaald gedrag. Dit gedrag is puur een manier om er aandacht voor te vragen. Waarschijnlijk voelt het kind onrust in zijn hoofd en kan het niet verwerken. En let op ook hier kunnen influisteringen dankbaar misbruik van maken.
Hoe laat een kind zien dat het ergens mee zit?
Een kind kan op verschillende manieren laten zien dat er iets aan de hand is.
> Zich terug trekken;
> Bedplassen;
> Extra vaak bij jou komen en telkens dingen vragen;
> Positieve aandacht vragen, door bijvoorbeeld overmatig naar complimenten of hulp te vragen;
> Snel huilen, snel op zijn teentjes getrapt;
> Achteruitgang op school.
Een andere manier waarop een kind kan laten zien waar het mee zit is in zijn spel of in zijn tekeningen. Zoals jullie wellicht weten kan ik tekeningen lezen en analyseren. Hier heb ik een intensieve cursus voor gevolgd en heb al vele tekeningen mogen analyseren. Hieruit kan ik halen op welk gebied een kind vastloopt. Ik denk dat het niet verrassend is om te lezen dat als een kind te lang loopt met onrust in zijn hoofd, dat dit ten koste gaat van zijn ontwikkeling op het gebied van zelfbeeld, zelfvertrouwen, vermogen tot zelf dingen oplossen en noem maar op. En natuurlijk vatbaar voor influisteren van de saytaan.
Jouw kind als spiegel
Moeder en kind zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en dat zien we in alles. Ze spiegelen onze mooie kanten en onze pijn (en nog veel meer). Hoe meer je zelf een plek kunt geven, hoe meer er voor je kind anders kan worden. Het is een natuurkundige wet dat een kind het meest verbonden is met de moeder, zij komt immers letterlijk voort uit haar.
Maar al te vaak willen we het zo graag goed doen en willen we voorkomen dat onze kinderen door dezelfde pijn heen moeten als waar wij doorheen zijn gegaan. Dat klinkt logisch, maar zolang een ouder zijn eigen pijn met zich mee blijft dragen, dan kan het niet anders dan dat je kind ook vast blijft zitten en blijft spiegelen. Pas als jij los laat, dan pas kan het voor jouw kind ook weer anders worden. Hoe meer jij in balans bent, hoe meer jij dat terug ziet in je kind en hoe makkelijker het zal zijn om met de ervaringen van je kind om te gaan, waar je ongetwijfeld tegen aan zult lopen.
Door de verbondenheid die jij als moeder hebt met jouw kind, spiegelt jouw kind jou. Dit gaat natuurlijk onbewust. Wat ik zo mooi vind hieraan is dat je bij jezelf te rade gaat. Als je als moeder leert omgaan met jouw issues dan heeft jouw kind daar automatisch profijt van. Helaas weten we als moeder niet altijd wat er gespiegeld word een welk (oud) zeer er nog leeft. Om te achterhalen wat er kan spelen gebruik ik daar een methode voor die dit uitstekend naar voren kan halen. Daarnaast leg ik soms de kindertekeningen ernaast en zo kan ik een beeld krijgen wat er bij moeder speelt en wat het kind spiegelt. Het bijzondere is als je meerdere kinderen hebt, dat ze wellicht verschillende dingen van jou spiegelen!
In shaa Allah wil ik met deze blog vooral bereiken dat ouders zich niet direct zorgen hoeven maken dat er wat aan de hand is met hun kind. Er hoeft niet direct contact gezocht te worden met deskundigen of instanties. Kijk eerst bij jezelf en in het gezin. Dat is de basis van jouw kind. Wanneer het thuis niet lekker loopt, zal het elders waarschijnlijk ook niet lopen. Probeer bewust te zijn hoe kinderen alles waarnemen en ergens wegstoppen. Ga direct in gesprek met jouw kind na een voorval, gebeurtenis of nieuwe ontwikkelen. Vraag hoe hij het ervaart en erken zijn gevoel hierin. Stevige knuffel en begrip doet wonderen. Zonder dat je het direct hoeft op te lossen. Zorg dat jouw kind zich gehoord en gezien voelt in hoe hij dingen ziet en ervaart. En weetje het is helemaal niet erg als je als moeder ook laat zien dat je iets moeilijk vind…
“…Voorwaar, Allah verandert de (goede) toestand van een volk niet, totdat zij hun eigen toestand veranderen…” (Soerat ar-Racd: 11)